Με αφορμή τα περιστατικά βιασμών στα Εξάρχεια
Το τελευταίο διάστημα, στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης επέκτασης των δικτύων ναρκομαφιών και του παρακράτους στα στενά των Εξαρχείων, ολοένα και πληθαίνουν τα περιστατικά αντικοινωνικής βίας στη γειτονιά. Ξυλοδαρμοί, παραβιαστικές συμπεριφορές, ομοφοβικές επιθέσεις σε τρανς άτομα, επιθέσεις με σιδηρολοστούς, πυροβολισμοί, μαχαιρώματα ακόμα και έξω από παιδικούς σταθμούς, με αποκορύφωμα αυτών, περιστατικά βιασμού. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση αιχμαλωσίας και κακοποίησης γυναίκας για μέρες σε διαμέρισμα των Εξαρχείων το περασμένο καλοκαίρι. Μας γεμίζει οργή ότι δεν μας εκπλήσσει πως κάτι τέτοιο συνέβη στα Εξάρχεια.
Για όλες εμάς σήμερα, που ζούμε, εργαζόμαστε, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και δραστηριοποιούμαστε στη γειτονιά των Εξαρχείων, η απάντηση στη βία και το ζόφο που ζούμε καθημερινά δεν μπορεί παρά να είναι οι κοινοί αγώνες όλων όσων αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της μάχης για την υπεράσπιση μιας περιοχής, που ολοένα αποκτά χαρακτηριστικά δυστοπίας. Μας φαίνεται αδιανόητο το γεγονός ότι φοβόμαστε να περπατήσουμε μόνες στους δρόμους, τους ίδιους δρόμους όπου μέχρι πρόσφατα όσο οπουδήποτε αλλού στην πόλη, περπατάγαμε χωρίς να κοιτάμε πίσω μας, ενώ έχουν γίνει καθημερινότητα οι διάλογοι ανάμεσα μας, «μην περάσεις από Θεμιστοκλεόυς το βράδυ», «στη Στουρνάρη κάνουν φέρμες», «παίζουν κάτι παρεάκια που κοιτάζουν περίεργα στο πάρκο», «πάρε τηλέφωνο όταν φτάσεις σπίτι». Όσο αναπαράγεται αυτή η κουλτούρα του φόβου ανάμεσα μας, τόσο οδηγεί στην εσωτερίκευση και την ιδιώτευση, τον περιορισμό της κίνησης μας και εν τέλει στην παραίτηση μας από το συλλογικό. Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε διατεθειμένες να το ανεχτούμε.
Τα Εξάρχεια είναι μια γειτονιά με ανέκαθεν προοδευτικά, αντιρατσιστικά χαρακτηριστικά, που αγκάλιασε τα πολλαπλά προσφυγικά κύματα και έχτισε για αυτούς μια ζώνη προστασίας. Η πολιτική ιστορία της γειτονιάς είναι γνωστή. Είναι γνωστές οι εκατοντάδες κινήσεις αλληλεγγύης, τα στέκια και οι καταλήψεις, οι κοινωνικοί χώροι, οι μάχες που έχουν δοθεί για να κρατηθεί μακριά η αστυνομία. Όλες εμείς, αναγνωρίζουμε ως έναν κοινό παρανομαστή μας τα Εξάρχεια, μια πολιτική χωροταξία όπου μέσα από τις διαφορετικές μας διαδρομές ωρίμασαν οι νεανικές μας συνειδήσεις και συγκροτήθηκαν οι ταυτότητες μας ως αγωνιστικά υποκείμενα. Εδώ ζυμωθήκαμε σε συνελεύσεις, στα αμφιθέατρα, εδώ φτιάξαμε τα πρώτα σωματεία βάσης, εδώ ζήσαμε την εξέγερση του Δεκέμβρη. Υπήρξαν το κοινό σημείο αναφοράς σε αμέτρητες στιγμές αγώνα, όπου μέσα από μικρές και μεγάλες μάχες διεκδικήσαμε και κερδίσαμε πλάι με τους συντρόφους μας την ιστορική μας θέση στο κίνημα. Και δεν θα τη χαρίσουμε σε κανέναν. Υπό αυτή την έννοια, δεν αντιλαμβανόμαστε τη δράση μας ξεκομμένη από το σύνολο των αγώνων που δίνονται ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα, στις ταξικές ανισότητες, το ρατσισμό, το φασισμό, ενάντια στην εξαθλίωση και τη βαθιά αλλοτρίωση στην οποία καταδικάζει καθημερινά ο καπιταλισμός και το κράτος.
Σήμερα στα Εξάρχεια διαμορφώνεται ολοένα μια συνθήκη κοινωνικής αποσάθρωσης. Μιας αποσάθρωσης που αποτελεί έκφραση της ωμής βίας της βαρβαρότητας του καπιταλισμού και του πολέμου, όψη μιας πολιτικής διαχείρισης των πληθυσμών από τα κράτη και τις εξουσίες. Όψη μιας πολιτικής που θέλει τους μετανάστες ‘γυμνές ζωές’, εγκλωβισμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και εξαθλιωμένους, αναλώσιμους- λαντζέρηδες των ναρκομαφιών.
Στρατηγικές που έχουν ως προϋπόθεση για τη διαιώνιση τους, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, με σκοπό την υποβάθμιση της περιοχής, την αλλοίωση του χαρακτήρα της, την ενσωμάτωση και τελικά την μετατροπή των Εξαρχείων σε μια ‘εναλλακτική’, αστική ζώνη, με ακριβά σπίτια και airbnb, που το μόνο που θα θυμίζει τον αγώνα μας θα είναι τα πανεπιστήμια τριγύρω.
Σε αυτούς τους σχεδιασμούς προτάσσουμε τους κοινούς αγώνες γυναικών και αντρών, ντόπιων και μεταναστών, κατοίκων και ανθρώπων που έχουν τα Εξάρχεια ως σημείο αναφοράς. Εν τέλει όσων αντιλαμβάνονται ότι σε αυτόν τον αγώνα το διακύβευμα δεν αφορά μόνο την παρακαταθήκη μας, αλλά και η ίδια μας υπόσταση στο μέλλον.
ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΗΡΙΟ
ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΟΥΡΙΣΤΑ ΠΟΥ ΖΕΙ ΤΟ ΜΥΘΟ ΤΟΥ
ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΦΙΟΖΟ
ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΒΙΑΣΤΗ
ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
-‘Η ΑΥΤΟΙ ‘Η ΕΜΕΙΣ-
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/3, 6ΜΜ, ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΠΟΡΕΙΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29/3, 6ΜΜ ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
Πρωτοβουλία συντροφισσών από τα Εξάρχεια
«Αν δεν βρέξει απόψε, ο κόσμος θα πάρει φωτιά από τα τριαντάφυλλα
Αν τυχόν και καώ, ίνες είναι και ρίζες το χώμα μου για την πύρινη μάζα του ήλιου
Για κάθε στοιχείο και φωτιά- Αν τυχόν και καώ, να φυτέψετε τη στάχτη μου»