Το χιόνι είναι η εξωτική πλευρά της Ελλάδας, που αυτή την εποχή προβάλλει με όλη την μεγαλοπρέπειά της στους ορεινούς τόπους, εκεί που δεν είναι τόσο σπάνιο. Εκεί, στη ζεστή καρδιά του χειμώνα, οι τόποι αυτοί βρίσκουν τον πιο αντιπροσωπευτικό χαρακτήρας τους.
Οι ορειβάτες και οι λάτρεις των βουνών έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τον χειμώνα γιατί τον έχουν συνδυάσει με το χιόνι. Αυτό το μαγικό λευκό πέπλο που σκεπάζει τις ακρώρειες και τις ελατοσκέπαστες πλαγιές των βουνών μας και τα μεταμορφώνει, απογειώνοντας την μεγαλοπρέπεια των ορεινών τόπων.
1. Ο ήχος της σιωπής
Ένα πέπλο σιωπής πέφτει στο δάσος τον χειμώνα. Ο ήχος της σιωπής ξεκλειδώνει έναν κόσμο μυστηριακό. Είναι το θρόισμα του αγέρα που περνά αγχωμένα μέσα από τα γυμνά κλαριά των δέντρων. Είναι το ομιχλώδες φως του χειμωνιάτικου ήλιου. Είναι η μελαγχολική ομορφιά του χειμερινού δάσους.
2. Η διαυγής ατμόσφαιρα
Οι χαμηλές θερμοκρασίες και η μειωμένη υγρασία επιτρέπουν στο μάτι να διακρίνει λεπτομέρειες στο βάθος του ορίζοντα μη ορατές υπό κανονικές συνθήκες. Ο χειμερινός ορίζοντας είναι μια ατέλειωτη θάλασσα από παγωμένες κορφές και χιονισμένες κορυφογραμμές, που στη θέα τους όλες οι αισθήσεις αφυπνίζονται.
3. Μια ανάσα καθαρού αέρα
Αισθάνεστε κουρασμένοι και αρρωσταίνετε συχνά; Βγείτε έξω. Αναζητήστε την αναζωογονητική δράση ενός χειμωνιάτικου φυσικού τοπίου. Το αληθινό νόημα της ζωής είναι κρυμμένο βαθιά μέσα στο σφυγμό της δασικής πνοής. Μερικές ανάσες φρέσκου, δροσερού, καθάριου αέρα γεμίζουν ζωντάνια και ευεξία τον οργανισμό και τον θωρακίζουν από τις βλαβερές επιπτώσεις των κλειστών εσωτερικών χώρων.
4. Μια νέα προοπτική
Η χειμερινή πεζοπορία στο δάσος φυλλοβόλων ανοίγει έναν εντελώς καινούργιο κόσμο, που δεν βλέπεις τις άλλες εποχές του χρόνου. Περπατάς ανάμεσα στα μοναδικά και εντυπωσιακά σχήματα των γυμνών δέντρων, συνθλίβοντας τα ξερά φύλλα. Όλα γύρω σου μυρίζουν τόσο γήινα και φρέσκα. Μια πανδαισία σχημάτων και αρωμάτων, ένα μεγαλείο ομορφιάς.
5. Η αίσθηση της απομόνωσης
Καθώς οι μέρες μικραίνουν, τα βουνά ερημώνουν από την ανθρώπινη παρουσία. Το μονοπάτι στο χειμερινό βουνό είναι ίδιο για όλους, αλλά η πορεία είναι προσωπική, μοναδική για τον καθένα. Το περπάτημα πάνω στο χιόνι, εκεί που κανείς άλλος δεν έχει πατήσει, σου δίνει την αίσθηση της απομόνωσης, σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι μοναδικός, πρωτοπόρος. Περπατάς στο άγριο, αλπικό ανάγλυφο και αναμετριέσαι με επιβλητικές πλαγιές, βαθιές χαράδρες κι αγέρωχες κορυφές. Όποιος, όμως, τελικά περπατά ανάμεσα στις ομορφιές και τα μυστήρια της γης δεν είναι ποτέ μόνος.
6. Ταξίδι στα χρόνια της παιδικής αθωότητας
Το λευκό ορεινό τοπίο είναι συμβολικό της αθωότητας. Γιατί αθωότητα στους λευκούς ορεινούς τόπους σημαίνει μηνύματα από τα παλιά, από την παιδική ηλικία, από την παράδοση, στη γωνιά που τριζοβολούν τα ξύλα στο τζάκι, στο τραπέζι της γιαγιάς. Το περπάτημα στο χιόνι προκαλεί αντιδράσεις που φτάνουν πίσω στην αθωότητα των παιδικών μας χρόνων.
7. Φωτιά και πάγος
Είναι εκείνη η μαγική ώρα που ο ήλιος δύει ή ανατέλλει, αντανακλώντας το πορφυρό του χρώμα πάνω στις χιονισμένες κορυφογραμμές. Μοναδικές εικόνες που μόνο το δημιουργικό μεγαλείο της φύσης μπορεί να προσφέρει και ευλογημένοι όσοι έχουν την τύχη να βιώσουν εκ του σύνεγγης.
Ο μεγάλος Sir Edmund Hillary έλεγε: «Παρά τα όσα έχω δει και βιώσει, εξακολουθώ να έχω την ίδια συγκίνηση όταν αντικρίζω ένα μικροσκοπικό κομμάτι χιονιού πάνω σ’ ένα ψηλό βουνό και αισθάνομαι την ίδια επιθυμία να το σκαρφαλώσω».